Przepisy na wino z czarnego bzu i wino z czarnego bzu. Dekantacja wina – dlaczego i kiedy to robić Najlepsze fora i blogi dotyczące raka płuc. Obecnie udało się rozszerzyć refundowanie pembrolizumabu z chemioterapią na chorych na zaawansowanego NDRP z ekspresją PD-L1 na mniej niż 50 proc. komórek nowotworowych. Równie ważne jest przesunięcie do pierwszej linii leczenia ozymertynibu dla chorych na EGFR-dodatniego NDRP, co zwiększyło możliwości indywidualizacji terapii. Tymczasem wśród chorych na raka płuca, coraz częściej są osoby, które nie paliły papierosów, ani czynnie, ani biernie – alarmuje prof. Rodryg Ramlau z Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Rak płuca - coraz częstszy u niepalących. Na raka płuca od lat najczęściej chorują palacze papierosów, ale to się zmienia. 107 inspirujących cytatów o raku. 1. „Musimy przyjąć ból i spalić go jako paliwo dla naszej podróży.”-. Kenji Miyazawa. 2., „Pokonujesz raka przez to, jak żyjesz, dlaczego żyjesz i w jaki sposób żyjesz.”. 3. „Odkąd zachorowałam na raka, zdałam sobie sprawę, że każdy dzień to bonus.”-. Geoffrey Boycott. 4. PAP - Nauka w Polsce / slo. Witamina E może znacząco obniżyć śmiertelność mężczyzn chorych na raka prostaty, zmniejszając rozrost nowotworu, donoszą naukowcy z Queensland University of Technology. - Rak prostaty należy do najpoważniejszych problemów zdrowotnych krajów rozwiniętych. Jest, obok raka płuc, sprawcą największej Setki ludzi wsparły jej walkę z rakiem. Wszyscy uwierzyli w posty na blogu i Instagramie, w których 27-latka przekonująco pokazywała, jak bardzo jest chora. Nie miała nic przeciwko, by jej jTymSc. Diagnoza nowotworu – jak przyjąć tę wiadomość?To bardzo trudny okres, ale możesz sobie z nim poradzić. Nowotwór to walka. Aby do niej stanąć, musisz skorzystać ze wszystkich dostępnych form pomocy. Dobry humor i zapasy siły to najlepsza obrona pacjenta z nowotworem. Kluczowe jest też wsparcie przed zachorowaniem na nowotwór to cecha naszych czasów. Ta choroba nie wybiera i dotyka osoby w każdy wieku. Co roku umierają na raka tysiące ludzi na całym świecie. Co zrobić, kiedy nas spotyka diagnoza nowotworu?Taka wiadomość na ogromny wpływ na psychikę i emocje pacjenta. Diagnoza nowotworu zmienia całe życie. Wiele osób zaczyna myśleć o swoim życiu w podziale na etap “przed zachorowaniem” i “po zachorowaniu”.W dzisiejszym artykule przyjrzymy się temu, jak poradzić sobie z tą trudną wiadomością i co zrobić, gdy lekarz poinformuje nas o wykryciu nowotworu wiąże się z potrzebą informacjiOtrzymanie informacji o tym, że choruje się na nowotwór niesie ze sobą ogromne zmiany w życiu pacjenta. Jednakże diagnoza nowotworu wpływa na nas jeszcze gorzej, jeśli nie wiemy na czym tak naprawdę polega choroba i co się z nią wiąże. To ważne, by wiedzieć w jakim stadium znajduje się choroba i na czym dokładnie będzie polegało chwile rozmowy z lekarzem są najtrudniejsze. Później zaczyna się seria badań i testów, które mają na celu sprecyzowanie diagnozy. Pomogą one w dobraniu optymalnego sposobu szczegółowej diagnozy może zająć kilka dni a nawet kilka tygodni. Przez ten czas pacjent bardzo się denerwuje – to osób przeżywa ogromny szok, kiedy dowiaduje się o chorobie. Najpierw pojawiają się silne negatywne myśli i emocje. Większość z nas przytłacza strach przed śmiercią. Eksperci mówią, że te chwile są pełne trudnych emocji i jednak, że samo leczenie nowotworu i radzenie sobie z chorobą na poziomie emocjonalnym to zapewniają, że to normalne iż diagnoza nowotworu wiąże się ze złością i strachem, zwłaszcza w pierwszych chwilach rozmowy z lekarzem. Podkreślają także, że bardzo ważna jest tu umiejętność radzenia sobie z emocjami i kontrolowania ich. To trudne chwile, ale można przez nie przejść natomiast podkreślają, że pacjenci u których podejrzewa się chorobę powinni przychodzić na wizyty z osobą bliską. Jeśli okaże się, że choroba występuje, strach i szok łatwiej jest przeżyć mając bezpośrednie wsparcie osoby poradzić sobie z diagnozą raka?Pamiętaj, że Twoje nastawienie samo w sobie nie wpłynie bezpośrednio na chorobę. Tylko terapia medyczna może złagodzić skutki nowotworu i go wyleczyć. Ale negatywna postawa albo też, z drugiej strony, optymizm – mogą znacząco poprawić jakość życia trać koniecznych do walki z chorobą sił na negatywne myślenie. Zamiast tego dbaj o siebie i zachowuj siły wyleczyć może jedynie specjalistyczna nowotworu a rodzina i otoczeniePoza tym, że diagnoza nowotworu zmienia życie pacjenta, ma ona również wpływ na jego najbliższych i otoczenie. Członkowie rodziny widzą cierpienie ukochanej osoby i sami cierpią. Taka sytuacja może stać się prawdziwą przypadku poważnej choroby w rodzinie, kluczem jest komunikacja. Musicie rozmawiać. Skupcie się na wspieraniu osoby chorej i siebie pamiętajcie też o tym, że zawsze możecie udać się po pomoc do specjalisty zajmującego się psychologią osób chorych na nowotwór i ich najbliższych. Psycholog podpowie Wam, jak że znajdziecie odpowiedniego lekarza lub psychologa zajmującego się pacjentami onkologicznymi. Możecie też rozważyć przyjmowanie leków uspokajających bądź antydepresyjnych jeżeli czujecie, że istnieje taka spokój i zadbaj o siebieDiagnoza nowotworu może Cię początkowo załamać, ale pamiętaj o tym by dbać o siebie. Nie trać kontroli nad Ty powinnaś kontrolować chorobę, a nie ona Ciebie. W zasadzie nowotwór to po prostu choroba organizmu – eksperci są w tej kwestii zgodni. To ważne, byś nie traciła wiary! Chorobę można wyleczyć. Jeżeli przestaniesz w to wierzyć, stracisz z oczu cel jakim jest otrzymaniu tak poważnej diagnozy, pacjenci powinni dbać o siebie bardziej niż zwykle. Zrównoważona dieta, łagodne ćwiczenia i dużo odpoczynku to elementy, na których na pewno skorzystasz. Szczególnie ważne jest też zwrócenie uwagi na swój stan emocjonalny – zadbaj o dobre zachowywać się przy pacjencie chorym na nowotwór?Otoczenie pacjenta jest również bardzo ważne. Pacjent z chorobą nowotworową jest tak samo ważnym człowiekiem, jak każdy inny. Taka osoba potrzebuje oderwania od myśli o swoim stanie – myślenie o chorobie jedynie szkodzi. Dobrym pomysłem jest po prostu rozmowa na różne tematy, zwłaszcza związane z hobby i zainteresowaniami. Dzięki temu oderwiesz swoje myśli od zmartwienia stanem zdrowia. Doceniaj też współczucie i zrozumienie dzisiejszych czasach można z łatwością znaleźć stowarzyszenia dla osób chorujących na raka. Takie grupy wspierają się wzajemnie w walce z chorobą. Grupa wsparcia może okazać się bardzo pomocnym, cennym elementem procesu leczenia dla osób chorujących na wszystkie rodzaje trudny czas, ale nie pozwól tej sytuacji się przytłoczyć. Choroba nowotworowa to walka. Aby zmierzyć się z przeciwnikiem, musisz korzystać ze wszystkich dostępnych środków. Dbaj o swoje samopoczucie emocjonalne, korzystaj z pokładów siły psychicznej. To Twoje najlepsze narzędzia. Nie bój się też prosić o pomoc i wsparcie może Cię zainteresować ... Moja opinia na ten temat jest prosta. Ubezpieczenie obowiÄ…zkowe, gdzie pÅ‚aca wszyscy: dyskryminacja ludzi chorych na raka to strajna patologia i konieczność zajÄ™cia siÄ™ tym przez regulatorów. Natomiast ubezpieczenie dobrowolne, gdzie pÅ‚aci kazdy, kto chce: a jak sobie wyobrażasz inaczej? JesteÅ› mÅ‚ody i zdrowy i masz wszystko gdzieÅ›, skÅ‚adki, jakie skÅ‚adki? Dowiadujesz siÄ™, że jesteÅ› chory na raka, nagle przypominasz sobie o tym, że jest ubezpieczenie na życie i domagasz siÄ™ takiej samej skÅ‚adki, jak mÅ‚ody i zdrowy? Aleksander Sołżenicyn - rosyjski pisarz, w 1970 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształt swojej powieści, jak możemy się zresztą domyślić po tytule, Sołżenicyn przedstawił losy pacjentów oddziału onkologicznego. Pochodzą oni z różnych warstw społecznych, mają odmienne poglądy polityczne, przekonania i podejście do życia, jednak łączy ich jedno - rak. Na tak straszliwą diagnozę pacjenci reagują bardzo różnie. Jedni nie widzą dla siebie już żadnej nadziei i z rezygnacją czekają na nieuchronny koniec, inni wciąż wierzą, że pokonają chorobę i wyzdrowieją. Są też tacy, którzy niedowierzają w to, co mówią lekarze. Nie dopuszczają do siebie myśli, że choroba mogła dotknąć właśnie ich. Wszyscy są codziennie badani, naświetlani, przyjmują leki i zastrzyki, cierpią i boją się o swoje życie. Ta ponura szpitalna atmosfera sprzyja dyskusjom na temat sensu ludzkiego istnienia i kondycji otaczającego świata. W rozmowach każdy z pacjentów reprezentuje odmienne stanowisko, ale w obliczu śmierci wszyscy staja się w powieści szpital jest instytucją mającą na celu ratowanie ludzkiego życia, niestety równie ważne okazują się statystyki. Szpital ukazany przez Sołżenicyna ma wymiar symboliczny i można go odczytywać jako alegorię państwa totalitarnego. W powieści mamy wielu bohaterów, ale na pierwszy plan wysuwa się dwóch: Oleg Kostogłotow - łagiernik i zesłaniec oraz Rusanow - zwolennik panującego systemu. Ciekawa postacią jest również Szułubin - ofiara systemu. Cała trójka według mnie idealnie oddaje pełny obraz ówczesnego państwa rosyjskiego. Ci, którzy choć w niewielkim stopniu znają życiorys Sołżenicyna, doszukają się też w powieści elementów biograficznych. Autor był skazany na obóz pracy, zmagał się także z nowotworem, podobnie jak bohaterowie jego książki. Oddział chorych na raka uświadamia czytelnikowi wiele uniwersalnych prawd. Niezależnie od poglądów, pochodzenia, czy piastowanego stanowiska, wobec choroby i śmierci jesteśmy jednakowo bezbronni. Każdy pacjent po przyjściu do szpitala otrzymał szary, obwisły szlafrok, który stał się dla mnie symbolem równości. Wszyscy bowiem cierpią jednakowo i odczuwają ten sam paraliżujący strach przed śmiercią. Powieść ukazuje nam również obraz ówczesnego systemu i choć autor nigdzie wprost nie wyraża swojego stanowiska, warto czytać między wierszami. Mnogość bohaterów i ich zróżnicowanie pod względem ideologicznym pozawala czytelnikowi poznać różne punkty widzenia i dokonać własnej mi ocenić tą powieść. Chyba spodziewałam się po niej trochę czegoś innego. Myślałam, że autor przede wszystkim skupi się na ukazaniu cierpienia ludzi chorych na raka, ale był to raczej tylko pretekst do przekazania głębszych prawd. Czytanie całości szło mi dosyć opornie, ale książka wymaga skupienia i refleksji, inaczej nie odkryjemy tego, co w niej najważniejsze. Mam zastrzeżenia co do zakończenia. Wciągnęły mnie losy bohaterów i nagle cała historia po prostu się urwała, zostawiając czytelnika z uczuciem niedosytu. I chociaż lubię otwarte zakończenia, w tym przypadku czułam się rozczarowana. Oddział chorych na raka wielu uważa za arcydzieło literatury i książkę, którą koniecznie trzeba przeczytać. Ja przeczytałam, ale do zachwytów się nie dołączę, bo aż pod tak wielkim wrażeniem niestety nie byłam. Diagnoza raka wcale nie jest łatwa dla człowieka, dlatego konieczne jest skorzystanie ze wsparcia innych. Ważne jest, aby wiedzieć, o czym i jak rozmawiać z osobą, u której zdiagnozowano raka oraz jak możesz być pomocny w takich przypadkach. Na początek musisz wiedzieć, że osoba, u której zdiagnozowano raka, przechodzi szereg zmian fizycznych i emocjonalnych, o których warto pamiętać. Możliwe zmiany fizyczne u osób chorych na raka Istnieje kilka fizycznych zmian, które są wspólne dla wielu pacjentów z rakiem. Sam rak powoduje niektóre z tych zmian, a inne są skutkami ubocznymi leczenia raka . Takimi objawami mogą być: wypadanie włosów, w tym brwi lub rzęs; utrata lub przyrost masy ciała; zwiększony apetyt lub zmniejszony apetyt; zmiany w percepcji smaku skrajne zmęczenie; popękana skóra i spierzchnięte usta; nudności i wymioty; problemy ze snem; problemy z koncentracją; zmiany fizyczne, takie jak utrata kończyny, utrata piersi itp. w wyniku operacji itp. Zmęczenie jest prawdopodobnie najsilniejszym odczuwanym objawem. Chemioterapia może obejmować wiele tygodni silnych suplementów, które nasilają zmęczenie w miarę gojenia się organizmu. Osoby poddawane radioterapii również zgłaszają skrajne zmęczenie. Możliwe zmiany emocjonalne u osób chorych na raka Osoba chora na raka może doświadczać nagłych wahań nastroju, ale także wielu innych objawów emocjonalnych, takich jak: stany niepewności; smutek; gniew i frustracja; strach; wina i obwinianie się; samotność i izolacja. Z biegiem czasu większość ludzi może dostosować się do zachodzących zmian i przejść dalej. Niektórzy mogą potrzebować dodatkowej pomocy, aby nauczyć się dostosowywać do zmian, jakie rak wniósł do ich życia. Jak pomagamy pacjentowi radzić sobie z rakiem? Niektórzy ludzie uczą się więcej samodzielnie, aby przyzwyczaić się i zaakceptować diagnozę, podczas gdy inni potrzebują dużo pomocy od innych. Niektórzy wolą humor, podczas gdy inni stają się bardzo smutni i zniechęceni, odczuwają potrzebę wycofania się, by nie angażować wielu ludzi w swój problem lub próbują mieć absolutną kontrolę i wydają się, że nic na nich nie wpływa. Prawdą jest, że niektórzy ludzie żyją w zaprzeczeniu, ale inni są po prostu bardzo optymistyczni i wybierają oglądanie pełnego boku szyby. Nawet ludzie wokół ciebie muszą przyzwyczaić się do diagnozy raka członka rodziny lub przyjaciela. Poświęć czas na przetworzenie informacji i przetrawienie wiadomości. Możesz poprosić o więcej szczegółów bezpośrednio od swojego doradcaa, pacjenta lub innej bliskiej osoby. Odwiedź osobę dotkniętą chorobą i bądź z nią. Jeśli masz członka rodziny lub przyjaciela, który ma raka, ważne jest, abyś nie przerywał połączenia, odwiedzał go i był z nim. Zadzwoń przed wizytą, aby upewnić się, że to dobry czas. Bądź elastyczny, dostosuj się do jego harmonogramu i przełóż go, jeśli to konieczne. Obejmuj swojego krewnego lub przyjaciela i bądź blisko niego. Unikaj intensywnych zapachów, ponieważ osoby chore na raka mogą być bardziej wrażliwe na zapachy. Komunikuj się i opowiadaj historie lub idź na zabawne zajęcia, takie jak spacer, film lub sztuka. Nie zostawaj zbyt długo, aby dać im czas na odpoczynek. Pomóż swojemu przyjacielowi skupić się na tym, co przynosi dobre odczucia, takie jak sport, spacery, podróże lub zwierzęta. Pomóż swojemu przyjacielowi pozostać aktywnym w przyjaźni, prosząc o porady, opinie i pytania — nawet jeśli nie otrzymasz odpowiedzi, której oczekujesz. Zapytaj przyjaciela, czy ma jakiś dyskomfort. Zaproponuj nowe sposoby bycia użytecznym, takie jak używanie większej liczby poduszek lub przenoszenie mebli. Oferuj szczere komplementy, nie wymuszone ani fałszywe. Nie udzielaj porad medycznych ani osobistych opinii na temat takich rzeczy jak dieta, witaminy i terapie ziołowe. Nie przypominaj im przeszłych zachowań, które mogą mieć związek z chorobą, takich jak alkohol czy palenie. Niektórzy ludzie czują się winni z tego powodu. Jeśli płaczą, nie próbuj ich pocieszać. Zapewnij ich, że dobrze jest być smutnym i że jest to normalna reakcja na to, co się z nimi dzieje. Nie używaj humoru, gdy nie jest to właściwe. Staraj się spędzać czas z osobą, u której zdiagnozowano raka. Możesz nawet zaoferować towarzyszenie jej podczas zabiegów. Możesz robić krótkie, regularne wizyty, a nie długie i rzadkie. Zrozum, czy rodzina prosi cię o odejście, a nawet osobę, o której mowa. Czasami możesz po prostu spędzić czas nie rozmawiając o chorobie, ale gotując, oglądając telewizję, oglądając film, spacerując lub chodząc na przedstawienie. Konopie medyczne są u nas wciąż nielegalne, samo palenie i hodowla marihuany są ścigane prawnie i grozi za nie wieloletnie więzienie. Tymczasem pijani kierowcy zabijają codziennie niewinnych ludzi na polskich drogach i wiele wskazuje na to, że alkohol jest o wiele bardziej szkodliwy niż konopie indyjskie. Skąd wziął się ten upór ustawodawców? Zapewne z braku wiedzy o rzeczywistym działaniu marihuany i łatki narkotyku, wprawdzie lekkiego, ale od którego już tylko krok do tych twardych. Gdy u nas toczy się batalia, czy lek z konopi rzeczywiście działa Cristina Sanchez biolog z Uniwersytetu Complutense w Madrycie prowadzi badania nad metabolizmem komórek rakowych w mózgu. Okazało się że takie komórki, poddane działaniu tetrahydrokanabinolu (THC), głównego psychoaktywnego składnika marihuany – umierały! Inne recenzowane badania prowadzone w kilku krajach dowodzą jasno, że THC i inne związki pochodzące z medycznej marihuany, znane jako kannabinoidy, nie tylko w łagodzą objawy raka (nudności, ból, utrata apetytu, zmęczenie), ale mają również działanie przeciwnowotworowe. Kanabidiol jest szansą na nietoksyczną terapię złośliwych form raka i to bez bolesnych skutków ubocznych, które nieuchronnie towarzyszą chemioterapii. Może to być przy tym leczenie o wiele bardziej skuteczne. Społeczność medyczna, coraz częściej mówi otwarcie, że kannabinoidy mają niewątpliwe właściwości przeciwnowotworowe i jest to być może epokowe odkrycie w leczeniu nowotworów. Natomiast w Polsce wciąż traktuje się konopie medyczne jako największe zło, a lek z konopi traktowany jest co najmniej podejrzliwie, bo to przecież narkotyk. Morfina miała mieć początkowo jedynie zastosowanie medyczne, a w swoim czasie spowodowała falę uzależnień – nikt jednak nie myślał i nie myśli o jej wycofaniu z użytku medycznego.

blogi ludzi chorych na raka